- cavahirat
- is. <ər. «cəvahir» söz. cəmi> Qiymətli daşlar, daş-qaş. Cavahirat taxmaq. Cavahirat mağazası. – <Odabaşı:> Hacı Kamyabın evində də cavahirat az deyildi. Ə. H..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
cavahirat
Look at other dictionaries:
ləl-cavahirat — top. <ər.> Qiymətli daş qaş, cavahirat. Təmiz ad, təmiz ürək bu dünyada ləl cavahiratdan da qiymətlidir! S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bəzək — is. Bəzəyən şey, gözəllik verən şey; zinət, yaraşıq. Divar bəzəyi. // Cavahirat mənasında. Qadın bəzəyi. Bəzək vurmaq. – Bəzək bəzək ki, deyirlər, cavahirat deyil! Cavahirat bu gün zinəti həyat deyil! M. Ə. S.. <Qətibə:> Mənim qiymətli… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cavahiratçı — is. Cavahirat satan, cavahirat alverçisi, cavahirat taciri. // Cavahiratdan (qiymətli daşlardan) bəzək şeyləri qayıran usta, zərgər … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
daş-qaş — top. Qiymətli daşlar, cavahirat (brilyant və s.). Səadət xanım Gülnazı ətriyyat və daş qaş dükanlarını gəzdirdi. M. İ.. Bu sandıqda yüz min dinar bahasında daş qaş, cavahirat vardır. M. Hüs … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
açmaq — f. 1. Qapalı bir şeyin qapağını və s. ni qaldırmaq, götürmək, çıxartmaq. Qazanın ağzını açmaq. Qutunu açmaq. Sandığın qapağını açmaq. // Örtülü bir şeyin örtüyünü qaldırmaq, götürmək, çılpaq etmək. Döşünü açmaq. Başını açmaq. – Niqabın üzdən aç,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baha — <fars.> 1. is. Dəyər, qiymət. Çəkmənin bahası. Bahası on qəpiyə dəyməz. – <Vəli:> A kişi, olar ki, bir at bahası əlimizə düşə. . M. F. A.. Bu sandıqda yüz min dinar bahasında daş qaş, cavahirat vardır. M. Hüs.. // Əvəz, qarşılıq.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cavahiratçılıq — is. Cavahiratçının işi, sənəti; cavahirat işi ilə məşğul olma … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çit — is. Basma güllü və ya saya yüngül pambıq parça. Gülnaz ucuzqiymətli çitdən sadə paltar geyirdi. T. Ş. S.. <Gülçöhrə:> Bu cür çitin arşınını biz həmişə səkkiz qəpikdən alırıq. Ü. H.. // sif. Həmin parçadan tikilmiş. Çit köynək. – Bir il… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
irs — is. <ər.> 1. Sahibinin ölümündən sonra başqasının (övladın və ya yaxın qohumların) ixtiyarına keçən mal, mülk və s. miras. İrs almaq. İrs çatmaq. – <Gülsabah:> Xanım, qardaşın arvadının məgər irsdə payı var? M. F. A.. . . Məlum oldu… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qaş-daş — is. Qiymətli daşlar: qızıl və cavahirat. <Gültəkin:> Mənim üçün nə paltarın, nə də qaş daşın qiyməti yoxdur. C. C.. Günlərin birində Qaraçı vəhşiyə deyir ki, kontordan qaş daş oğurlamışam. H. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
